Schaarste schuurt

Lerarentekorten houden aan en zijn ongelijk verdeeld, waarschuwt de Onderwijsraad in de verkenning Schaarste schuurt. De raad dringt erop aan dat lerarentekorten niet alleen een probleem mogen zijn van de scholen en schoolbesturen die er het hardst door worden geraakt. En ze mogen de kansenongelijkheid in het onderwijs niet verder vergroten. Op verzoek van de minister voor Primair en Voortgezet Onderwijs heeft de raad doordacht hoe in onderwijs voorzien kan worden bij een aanhoudend tekort aan leraren. De raad werkt daartoe handelingsopties uit en de implicaties daarvan. Onderwijs blijven geven bij een tekort aan leraren vergt pijnlijke keuzes.

Beeld: ©Onderwijsraad

De lerarentekorten in het primair en voortgezet onderwijs zijn hardnekkig en ongelijk verdeeld. Hierdoor ontstaat langdurig veel druk op scholen en komt het onderwijs in de knel. De tekorten zullen volgens ramingen niet afnemen en na 2030 zelfs verder toenemen.

Pijnlijke keuzes bij omgaan met lerarentekorten

Alles moet in het werk worden gesteld om te zorgen voor voldoende leraren. Dit is hard nodig en verdient prioriteit. Tegelijkertijd worstelen scholen met aanhoudende lerarentekorten. In de verkenning geeft de raad een aanzet voor handelingsopties om onderwijs te kunnen blijven verzorgen als er minder leraren beschikbaar zijn.

De raad verkent opties in twee richtingen. Het ene spoor is beperking van het onderwijsaanbod in inhoud en tijd. Het andere spoor gaat over de manier waarop het werk in scholen wordt georganiseerd en de aanwending van mensen en middelen daarbij. Dit zijn ingrijpende opties met grote implicaties voor het beroep van leraar, onderwijskwaliteit en kansengelijkheid. De raad maakt inzichtelijk dat onderwijs geven met een tekort aan leraren pijnlijke keuzes vergt. Maar die keuzes moeten wel worden gemaakt om scholen te helpen het lerarentekort het hoofd te bieden.

Het baart de Onderwijsraad grote zorgen dat de lerarentekorten ongelijk zijn verdeeld, grotendeels langs sociaaleconomische lijnen. Dit vergroot de kansenongelijkheid in het onderwijs en daarmee de sociale ongelijkheid in de samenleving. Tegengaan van sociale ongelijkheid moet daarom meewegen bij de keuzes voor en uitwerking van handelingsopties.